Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν, και όσοι δεν γνωρίζουν το υποπτεύονται και όσοι δεν το υποπτεύονται είναι ανασφάλιστοι, ολόκληρη η ασφαλιστική βιομηχανία στηρίζεται στη θεωρία της στατιστικής και των πιθανοτήτων. Πλέον αρκετές είναι οι ασφαλιστικές εταιρίες που ζητάνε περισσότερες λεπτομέρειες για να αποφασίσουν αν θα ασφαλίσουν ή όχι ένα όχημα. Παρόλο που τα στοιχειά που ζητάνε μοιάζουν αρκετά για την ασφάλιση ενός αυτοκινήτου, μάλλον μόνο αρκετά δεν είναι.

Δεν είναι αρκετά γιατί οι πιθανότητες να συμβεί ή όχι ένα τρακάρισμα εξαρτώνται από τόσες μεταβλητές που δεν μπορούν να εξαντληθούν μόνο στις παραμέτρους της ηλικίας του οδηγού, της ηλικίας του οχήματος και των κυβικών του αυτοκινήτου.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα  δυο οχημάτων των 1.400 κυβικών, δίδυμων αδερφών, της ίδιας μάρκας, που μένουν στο ίδιο σπίτι αλλά ο ένας διανύει με το αυτοκίνητο 200 χιλιόμετρα το μήνα  ενώ ο άλλος 2.000 χιλιόμετρα. Ποιος από τους δυο έχει περισσότερες πιθανότητες πρόκλησης ατυχήματος και ποιόν από τους δυο θα κοστολογούσαμε ποιο ακριβά; Πριν βιαστούμε να απαντήσουμε και για να είμαστε δίκαιοι στην τιμολόγηση μας, πρέπει να εξετάσουμε και άλλους παράγοντες όπως το πού και κάτω από ποιές συνθήκες γίνονται τα χιλιόμετρα αυτά. Αν πούμε ότι τα 200 χιλιόμετρα του ενός γίνονται κάθε μέρα στο κέντρο της Αθήνας σε ώρα αιχμής και τα 2.000 χιλιόμετρα του άλλου γίνονται στην εθνική οδό, τότε τα δεδομένα θα άλλαζαν όπως και η τιμολόγηση.  Τα δεδομένα μας επίσης αλλάζουν αν ο οδηγός που κάνει 200 χιλιόμετρα στο κέντρο της Αθήνας είναι τυπικότατος με τα σήματα και προσεκτικότατος ως οδηγός ενώ ο άλλος που οδηγεί κυρίως στην εθνική οδό, δεν πέφτει κάτω από τα 200χιλιόμετρα την ώρα και στην μεσαία λωρίδα πατάει μόνο για να μιλήσει στο κινητό του.

Το παράδοξο του παραδείγματος είναι πως σήμερα οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν εξετάζουν καν πόσα χιλιόμετρα διανύουμε με το αυτοκίνητο μας και στο παράδειγμα μας οι δυο αυτοί άνθρωποι θα πλήρωναν τα ίδια ασφάλιστρα στην ίδια ασφαλιστική.

Θα  μπορούσαμε το παράδειγμα των διδύμων να το αναπτύξουμε στα όρια της θεωρίας του χάους, όμως αυτό που μας ενδιαφέρει να αντιληφθούμε είναι το γεγονός ότι οι πιθανότητες να συμβεί ένα τρακάρισμα ξεκινάνε από την παιδική μας ηλικία εκεί που αρχίζει να διαμορφώνεται η παιδεία μας και η γενικότερη συμπεριφορά μας. Συνάμα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πιθανότητες είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που διαμορφώνουν τα ασφάλιστρα που πληρώνουμε.

Πιστεύουμε πως στο μέλλον η ασφάλιση αυτοκινήτου θα είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

Τα αυτοκίνητα μας θα είναι συνδεδεμένα δορυφορικά και θα καταγράφεται συνεχώς το που κινούμαστε (ζώνες μεγάλου πλήθους αυτοκινήτων αλλά και ανθρώπων), το πως συμπεριφερόμαστε ως οδηγοί (αποστάσεις από τον μπροστινό, παραβίαση ορίων ταχύτητας , σημάτων) και των χιλιομετρικών αποστάσεων που διανύουμε με το αυτοκίνητο. Τα αυτοκίνητα νέας γενιάς ενδεχομένως να μπορούν να αναγνωρίσουν ακόμα και την ψυχολογική αλλά και τη χημική μας κατάσταση (ήδη υπάρχουν οχήματα που για να ξεκινήσουν φυσάς σε ειδική υποδοχή για να ελέγξουν τα επίπεδα αλκοόλης στο αίμα). Θα καταγράφεται επίσης η επιμέλεια που δείχνουμε στο αυτοκίνητο αλλά και σε τι κατάσταση το διατηρούμε (φθορά ελαστικών, φρένων κλπ). Ακόμα και το αν επιλέγουμε βροχερές μέρες να κινηθούμε η όχι θα είναι παράγοντας τιμολογιακής διαφοροποίησης.

Οι παράγοντες που παίζουν ρόλο σε ένα τρακάρισμα είναι αναρίθμητοι. Όμως αν επιτευχθεί στο μέλλον η ηλεκτρονική καταγραφή και μέτρηση των πιθανοτήτων να συμβεί ένα τρακάρισμα, τότε θα περάσουμε σε μια νέα ασφαλιστική εποχή για τα οχήματα μας.

Το πρώτο γεγονός που θα αλλάξει λογικά, σε μια τέτοια πλήρως παραμετροποιημένη ασφάλεια αυτοκινήτου είναι η αντίληψη που έχουμε για την οδήγηση. Στη συνέχεια θα αλλάξει η πληρωμή των ασφαλίστρων, η οποία θα γίνεται στο τέλος κάθε μήνα όπως το κινητό μας τηλέφωνο που το κόστος θα είναι συνάρτηση της χρήσης και όλων των μεταβλητών που θα έχουν θέσει οι ασφαλιστικές εταιρίες. Με τον τρόπο αυτό ο κάθε ένας μας ξεχωριστά θα πληρώνει τα ασφάλιστρα που πραγματικά του αναλογούν, γνωρίζοντας από πριν τους συντελεστές που αυξάνουν το κόστος. Οι προτάσεις ασφάλισης θα αντικατασταθούν από συμβάσεις που θα κάνουμε με την ασφαλιστική εταιρία και οι όροι θα είναι προσυμφωνημένοι από την αρχή της συνεργασίας.

Μέχρι να ζήσουμε μια τέτοια εποχή, ας αρκεστούμε στην πεποίθηση των ασφαλιστικών εταιρειών πως ένα όχημα 1000 κυβικών αν χτυπήσει έναν άνθρωπο με 70 χλμ., θα του προκαλέσει μικρότερη βλάβη, από το να τον χτυπήσει ένα όχημα 2000 κυβικών με τα ίδια χιλιόμετρα.

Μου θυμίζει μια παιδική σπαζοκεφαλιά που ρώταγε τι είναι ποιο βαρύ, 10 κιλά σίδερο ή 10 κιλά βαμβάκι;

Αυτό έργο χορηγείται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Ελλάδα.