Οι ασφαλιστικές σχέσεις
Σε μία ασφαλιστική εργασία, από την σύναψη του συμβολαίου μέχρι την πληρωμή του και την αποζημίωση σε περίπτωση ζημιάς, οι βασικοί συμμετέχοντες είναι 3. Η ασφαλιστική εταιρεία, ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής και ο υποψήφιος προς ασφάλιση. Η ασφαλιστική εταιρεία συνεργάζεται με τον ασφαλιστικό διαμεσολαβητή, κυρίως, για να επικοινωνήσει και να πουλήσει τα πολύπλοκα ασφαλιστικά προϊόντα της στους υποψηφίους προς ασφάλιση ανθρώπους. Ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής ειναι άμεσα συνδεδεμένος και έχει ανάγκη την ασφαλιστική εταιρεία διότι χωρίς την ύπαρξη προϊόντος από την ασφαλιστική εταιρεία ο ίδιος δεν μπορεί να παράγει δικό του προϊόν ή υπηρεσία. Ο υποψήφιος προς ασφάλιση έχει τεχνητά ανάγκη την ασφαλιστική εταιρεία, λόγω του ότι το κράτος δεν μπορεί ή δε θέλει να παρέχει υψηλού επιπέδου συνταξιοδοτικές, νοσοκομειακές και άλλου είδους ασφαλιστικές παροχές. Από την άλλη έχει ανάγκη και τον ασφαλιστικό διαμεσολαβητή, βασικά, για να του κάνει κατανοητά τα ασφαλιστικά προϊόντα και να τον εξυπηρετήσει σε περίπτωση ζημιάς. Είναι κάτι παραπάνω από ορατό πως στην κορυφή της ασφαλιστικής ''τροφικής αλυσίδας'' βρίσκεται η ασφαλιστική εταιρεία. Εκείνη είναι που έχει το προϊόν και εκείνη είναι που αποφασίζει πώς θα το διανέμει στη βάση της πυραμίδας, είτε αυτό είναι κάτι που μας αρέσει ,είτε όχι. Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να καταφέρουμε να παραμείνουμε απαραίτητοι και στις δυο πλευρές σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται και εξελίσσεται συνεχώς ,για να μην καταλήξουμε παρωχημένοι και έρθουμε αντιμέτωποι με την εξαφάνιση.
Απαραίτητος ασφαλιστικός διαμεσολαβητής
Απαραίτητος δεν είναι κάποιος που ποντάρει στο να μένουν τα πράματα στάσιμα και στο σκοτάδι, για να μπορεί να διαχειρίζεται με ευκολία την άγνοια. Απαραίτητος είναι κάποιος που επενδύει στη γνώση και στις αξίες. Η γνώση είναι το τεράστιο εργαλείο που σου επιτρέπει να δημιουργείς, να εξελίσσεις, να καινοτομείς. Οι αξίες είναι αυτές που σε συνδυασμό με τη γνώση μπορούν να κάνουν πράματα υπερβατικά. Το ότι έχουμε μηχανογραφικά συστήματα στα γραφεία μας -σε σχέση με το τεφτέρι και τις καρτέλες- ίσως να μην είναι αρκετό στην εποχή του open source και του cloud computing. Το ότι έχουμε από πάνω μας ''4 unit, 10 managers και 3 περιφερειάρχες'' ή έναν ''μεγαλομεσίτη'' ή έναν ''μεγοπράκτορα'', για να μας λένε πόσο σημαντικό και απαραίτητο (για εκείνους) είναι να φέρνουμε συνεχώς νέα παραγωγή, αντιμετωπίζοντας εμάς και τους πελάτες ως αριθμούς και όχι ως ανθρώπους, δεν νομίζω πως είναι πολύ σύγχρονο, δίκαιο, κερδοφόρο, λειτουργικό και ανθρώπινο το 2011. Το ότι η υποχρεωτική μας εκπαίδευση αρχίζει και τελειώνει σε κάποια ταχύρυθμα σεμινάρια ασφαλιστικής εταιρείας, πολλές φορές επί πληρωμή, θα έπρεπε να αποτελεί αιτία διεκδίκησης περαιτέρω εκπαίδευσης και όχι πανηγυρισμού, εφησυχασμού και απάθειας. Το ότι οι πωλησιακές ικανότητες που πιστεύουμε πως έχουμε, αρχίζουν και τελειώνουν, ως επί τω πλείστω, σε συμβόλαια αυτοκινήτου και νοσοκομειακής περίθαλψης, την στιγμή που υπάρχουν τουλάχιστον 100 ξεχωριστά ασφαλιστικά προϊόντα, είναι κάτι που ενδεχομένως θα πρέπει να μας βάλει σε μια διαδικασία αναζήτησης και διεύρυνσης του πεδίου δράσης μας. Το ότι εισπράττουμε ασφάλιστρα, επωμιζόμενοι μεγάλο κόστος και ρίσκο (κόστος ενημέρωσης, παράδοσης, πληρωμής υπαλλήλων αλλά και το ρίσκο της πρόσκτησης και φύλαξης ξένης περιουσίας) υποβαθμίζοντας παράλληλα την εικόνα μας στον πελάτη, είναι τελικά κάτι που μας συμφέρει πραγματικά; Το ότι κάποιοι κρατούν αυτά τα ασφάλιστρα 6 μήνες και έναν χρόνο, είναι στρεβλό, από όποια σκοπιά και αν το δούμε. Ειδικά όταν τα ασφάλιστρα γίνονται πανάκριβα σπίτια, αυτοκίνητα πολυτελείας και καθημερινά βραδινά λουλούδια. Το ότι κάποιοι,στο ίδιο προϊόν, παίρνουν προμήθεια 7% και κάποιοι 30% ειναι μια ανισότητα που θα έπρεπε να προβληματίζει και τους μεν και τους δε. Το ότι το 2011 χρησιμοποιείται ακόμα ο όρος στρατολόγηση λέει από μόνο του πολλά. Μήπως θα πρέπει να ξεκινήσουμε άμεσα να επαναπροσδιορίζουμε τα δεδομένα και τον ρόλο μας τώρα που έχουμε ακόμα την ευκαιρία;
Τα παρελθόν και το παρόν μας
Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Όχι πάντα και όχι παντού. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο στην χώρα μας τότε σχεδόν όλοι, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων θα έπρεπε να μην ασχολούνται με την ελληνική ασφαλιστική βιομηχανία. Ασφαλιστικές εταιρείες κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, με μεγαλύτερο παράδειγμα του ''κολοσσού'' ΑΣΠΙΣ, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται συνεχώς η ζωτικής σημασίας εικόνα και η έννοια της ασφάλισης. Οι ασφαλιστικές εργασίες είναι στα χαμηλότερα ποσοστά της Ευρώπης παρά το γεγονός ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες αλλά και οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές είναι-σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας- πάρα πολλοί, την στιγμή μάλιστα που το κράτος κάνει ό,τι μπορεί για να στρέψει όσους περισσότερους πολίτες γίνεται στην ιδιωτική ασφάλιση -χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία ακόμα. Τουλάχιστον 6 ασφαλιστικές οργανώσεις εκπροσωπούν το ίδιο πράγμα, την ασφαλιστική διαμεσολάβηση, διασπόντας με αυτόν τον τρόπο τη δύναμη του συνόλου, λες και ο μεσίτης με τον πράκτορα και τον ασφαλιστικό σύμβουλο, αν εξαιρέσουμε τις θεσμίκες διαφορές τους, αναπνέουν άλλο αέρα την ώρα που πουλάνε το ίδιο προϊόν.
Οικονομικά αποτελέσματα που στηρίζονται σε μεταφορές χαρτοφυλακίων συνοδευόμενες από επευφημίες και εναγκαλισμούς υπό την αιγίδα των ασφαλιστικών. Με τα παραπάνω και με άλλα τόσα το σίγουρο είναι ένα. Κάτι κάνουμε λάθος.
Το ηλεκτρονικό μέλλον
Οι τεχνολογικές εξελίξεις αναπόφευκτα έχουν ακουμπήσει και τον χώρο των ασφαλειών. Ορισμένες εταιρείες ήδη οργανώνονται και ισχυροποιούν την διαδικτυακή παρουσία τους ξεκινώντας από τη μεγάλη και υποχρεωτική αγορά του κλάδου αυτοκινήτων (πώληση μέσω ίντερνετ, πληρωμή ασφάλιστρων μέσω ίντερνετ, εκτύπωση συμβολαίου από τον εκτυπωτή του πελάτη, ζημιά την οποία διαχειρίζεται η φροντίδα ατυχήματος και απευθείας αποζημίωση σε συμβεβλημένο συνεργείο). Νέα εργαλεία ''gadget'' είναι διαθέσιμα πλέον στις ασφαλιστικές εταιρείες (και όχι μόνο).
Αστείρευτες ''δεξαμενές" ανθρώπων είναι διαθέσιμες, μέσω των social networks, να ακολουθήσουν είτε τώρα ,είτε στο μέλλον τον οποιοδήποτε ηλεκτρονικό δρόμο τους συμφέρει οικονομικά. Με ένα πρόγραμμα mass mail και με ένα καλά σεταρισμένο bot, μέσα σε μια μέρα μπορείς να απευθυνθείς σε τόσους ανθρώπους, όσους απευθυνόταν ο μέσος ασφαλιστής του 2000 μέσα σε μια δεκαετία. Η ανθρώπινη ασφαλιστική παρουσία υποκαθίσταται σιγά σιγά από το skype και ο χρυσός οδηγός από το google places και το foursquare. Στις μέρες μας ένα καλά σχεδιασμένο ασφαλιστικό website μπορεί να φέρει περισσότερα παράπλευρα οφέλη (νόμιμα κέρδη από μη ασφαλιστικές εργασίες) μέσα σε έναν μήνα απ'ότι μπορούν να φέρουν 10 νεοεισερχόμενοι ασφαλιστές σε έναν χρόνο. Όσο απίστευτο και αν είναι, το 2011 είναι εφικτό ένας ασφαλιστικός σύμβουλος από τον Έβρο να ασφαλίσει την νοσοκομειακή περίθαλψη ενός Ισπανού στο Πεκίνο!! Ένα αγγλόφωνο website χρειάζεται και μια συνεργασία που να σου το επιτρέπει. Τα εργαλεία υπάρχουν και στις περισσότερες περιπτώσεις δωρεάν για όλους, το θέμα είναι η εύρεση και η σωστή χρήση τους.
Βασική προϋπόθεση για να γίνει κάτι τέτοιο είναι η ΓΝΩΣΗ και η γνώση ίσως οδηγήσει στην επιβίωση. Το διαδίκτυο έχει τους δικούς του κανόνες και καλό θα είναι άμεσα να ξεκινήσουμε να τους χαρτογραφούμε. Επίλογος Μην βλέπουμε με φόβο τα νέα δεδομένα. Ας μάθουμε όλοι από τα λάθη του παρελθόντος και ας εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες του μέλλοντος.
Σε μια εποχή που οι άνθρωποι κάνουν με μεγάλη ευκολία ηλεκτρονικούς φίλους δε θα δυσκολευτούν να κάνουν ηλεκτρονικούς ασφαλιστές. Η τεχνολογική εξέλιξη όμως δεν πρόκειται να υποκαταστήσει ούτε την πραγματική φιλία, ούτε την πραγματική ασφάλιση.
Ederlezi - Goran Bregovic
Για την ιστορία Το Εντερλέζι είναι ένα δημοφιλές παραδοσιακό λαϊκό τραγούδι της μειονότητας των Ρομά στα Βαλκάνια. Το τραγούδι πήρε το όνομά του από το Εντερλέζι, μια γιορτή για την άνοιξη, ξεχωριστής σημασίας για τους τσιγγάνους Ρομά στα Βαλκάνια (και σε άλλα μέρη του κόσμου). Το τραγούδι δεν είναι μοιρολόι, όπως πολύ έξυπνα παρουσιάζεται στην προσπάθεια να γίνει επίκληση στο συναίσθημα του τηλεθεατή.
Αυτό το έργο χορηγείται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Ελλάδα.
